முதல்வன் :: ஆன்மிகம் - சுகம் தரும் சுகந்தவனேசுவரர்

பலநூறு ஆண்டுகளுக்குமுன் சோமசுந்தரக் கடவுள் நிகழ்த்திய திருவிளையாடலின் ஒருபகுதி பெரிச்சியூர் என்று அழைக்கப்பட்ட இத்திருத்தலத்திலும் நிகழ்ந்தது. மதுரையைச் சேர்ந்த வணிகன் ஒருவன் தன் மாமனின் விருப்பப்படி மாமன் மகளைத் திருமணம் செய்துகொள்வதாகக் கடற்கரைப்பட்டினத்தில் இருந்து அழைத்துக்கொண்டு மதுரைநோக்கி வந்து கொண்டிருந்தான். வரும்வழியில் மாலைநேரம் ஆகிவிட்டதால் பெரிச்சிக்கோயில் என்ற இத்திருத்தலத்தில் இரவுப்பொழுதைக் கழிப்பதற்காகத் தங்கினான். இரவில் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும்போது நச்சுப்பாம்பு ஒன்று அவனைத் தீண்டிட உயிர் துறந்தான். அவன் மணம் செய்து கொள்ள அழைத்து வந்த மணமகள் இதனால் பெதும் துயருற்றுத் துடித்து அழுது புலம்பினாள். அந்நேரம் அவ்வழியே யாத்திரை வந்த திருஞான சம்பந்தர் அப்பெண்ணின் துயரைக்கண்டு மனமிறங்கி இத்திருத்தலத்தில்தான் சுகந்தவனேசுவரரை வணங்கி வணிகன் உயிர்பெற்று எழவேண்டும் என்று பதிகம்பாடினார்.

இத்திருத்தலத்தின் இறைவன் அருளால் வணிகனும் உயிர்பெற்று எழுந்தான். பின்னர் ஞானசம்பந்தரே இக்கோயிலில் உள்ள வன்னிமரம், கிணறு, இலிங்கம் இவற்றைச் சாட்சியாக வைத்து வணிகனுக்கும் அவன் மாமன் மகளுக்கும் திருமணம் செய்து வைத்தார். பின்னர் வணிகன் தன் மனைவியை அழைத்துக்கொண்டு மதுரை சென்றடைந்தான். அங்கே மதுரையம்பதியில் வணிகன் மனைவி இந்த இளையவளைக் கண்டவாறு பேசித் துரத்த முயன்றாள். இளையவனும், மூத்தவளின் நச்சுச்சொற்களைக் கேட்டுப் பெரிதும் துன்புற்றுப் பொற்றாமரைக் குளத்தில் நீராடிச் சோமசுந்தரக் கடவுள் முன் முறையிட்டாள். "நான் என் கணவரை மணமுடித்துக்கொண்டது உண்மையானால் இப்பொழுதே என் திருமணம் நடந்தபோது சாட்சிகளாக இருந்த வன்னிமரமும், கிணறும், இலிங்கமும் இங்குத் தோன்றவேண்டும்; இல்லையேல் என் உயிரை இக்கணமே மாய்த்துக்கொள்வேன் என்று சத்தியம் செய்தாள். உடனே மேற்கூறிய மூன்று சாட்சிகளும் தோன்றி இவளுக்கு இவ்வணிகனுடன் திருமணம் நடந்தது உண்மை எனப் பறைசாற்றின. இதற்குத் திருஞானசம்பந்தர் தேவாரத்தில் ஆதாரமில்லை. இப்பெருமை வாய்ந்த திருத்தலத்தில் எழுந்தருளியுள்ள சுகந்தவனேசுவரரை நெஞ்சுருகத் துதிப்போருக்கு வேண்டியவை வேண்டியவாறே கிடைக்கப்பெறும்.